Op 13 jarige leeftijd kwam Michael bij scoutingroep Graaf Daron uit Alkmaar Noord.Hij beleefde veel plezier bij deze groep die pas in 1998 werd opgericht. Daar kon hij naar hartenlust banjeren. En samen met zijn leeftijdgenoten pionieren en alles wat met scouting te maken had.
Gezellig met ze allen om het kampvuur. Zo ook de kampen waar hij altijd veel plezier aan beleefde. Michael nam snel de leidende rol. Zeker toen hij bij de Explorers kwam. Ook werd hij welpenleider. Hij gaf medeleiding aan een groep kinderen van 7 t/m 10 jaar en deed dit met veel plezier. Maar het meeste plezier had hij bij de Explorers. Samen met vrienden heel veel lol maken. Niet alleen bij Graaf Daron maar ook naast de scouting bleef deze vriendengroep elkaar opzoeken.
Samen zijn, veel leren maar ook georganiseerd kattenkwaad uit halen. En het mee helpen bij grote evenementen. Zo werkte hij mee aan een prachtige vlotbrug voor een DSW-kamp bij ons clubhuis. Hij wilde altijd graag zijn grenzen verleggen. Zowel het lopen van Hikes (lange afstanden) als grote bouwwerken; het was hem nooit te veel.
Hij sloeg geen kamp over, zowel buitenshuis als kampweekenden in het clubhuis. En natuurlijk niet te vergeten de scoutingfeesten. Ook daar was hij graag bij. Toen Michael net een aantal weken ziek was mocht hij van zijn behandelende arts een dag op visite op het kamp in Zutphen. Dit was echt geweldig. Hij had zich natuurlijk verheugd op een geheel kamp maar deze ene dag was nu iets speciaals. Het was namelijk voor het eerst sinds het bestaan van de groep, dat alle speltakken (alle leeftijdsgroepen) tegelijk op kamp waren gegaan. Daar had hij zich bijzonder op verheugd. Deze ééndaagse retour was echt geweldig.
De kinderen waren allemaal op de hoogte van Michael zijn ernstige ziekte. De verbazing bij hen was alom. Want voor hen was het een verrassing dat Michael ineens bij hun stond. Aan de buitenkant kon je niet zien dat hij ziek was. De opmerkingen waren allemaal heel positief dat hij was gekomen. Na een warm welkom door iedereen trok Michael zich terug bij zijn vrienden de Explorers. S’avonds moesten we weer naar huis want een dag later moest hij alweer een kuur hebben. Maar ook voor andere evenementen was hij in. Zo hadden we in het jaar dat Michael ziek werd ook het Alkmaar 750 jarig bestaan. En de Alkmaarse scoutinggroepen hadden in het weekend van 12-13 juni een groot scouting spektakel georganiseerd in de stad.
Ook Michael was daarbij ondanks hij dat weekend al erg ziek was en zonder te beseffen wat hij voor ziekte had. In september werden er ook feesten georganiseerd in Alkmaar noord mede door onze scoutinggroep Graaf Daron. Opnieuw een groot spektakel. Waar de groep een groot pioniers kermis had neergezet. En ja hoor, Michael was erbij. Wat genoot hij van dit weekend waar Veronica ook aanwezig was met een fotosessie en een muziekdrive, waar Michael samen met enkele vrienden lekker heeft staan dansen. De eerste avond werd afgesloten met een grote openluchtbioscoop. De tweede dag muziek op het veld naast ons gebouw en een waar waterspektakel op het water naast het clubhuis. Het werd steeds drukker en de tweede avond werd afgesloten met groot vuurwerk. Opnieuw waren Michael en wij blij dat hij dit fantastische weekend kon meemaken.
In de laatste maanden, toen het slecht ging, wilde hij zijn maten bij de scouting zelf vertellen dat het niet goed ging met hem. Ook vertelde hij hen dat zijn leven aan een zijde draadje hing. En dat de deur nog wel op een heel kleine kier stond om te genezen. Zo werd Michael ook nog regelmatig door hen bezocht in het ziekenhuis.De verslagenheid was erg groot toen het nieuws bekend werd gemaakt dat Michael was overleden. In de condoleance periode werd het clubhuis druk bezocht door alle kinderen en vele ouders. Daar werden mooi tekeningen en vliegtuigen gemaakt. Heel indrukwekkend was het afscheid van zijn scoutinggroep bij zijn uitvaart. Zijn eigen maats, de Explorers, droegen Michael binnen bij zijn afscheid.
